آیت
الله خامنهای در یک سخنرانی در هفته گذشته مذاکرات با امریکا را رد کرد. ولی این بار
نیز رد مذاکرات نه از موضع قدرت که از سر ضعف بود. درواقع هدف آقای خامنهای در
تمام سخنان خود اثبات این نکته بود که این او نیست که مخالف مذاکره است بلکه این
امریکاست که در ادعای مذاکره خود صادق نیست. بنابراین بار مسئولیت عدم مذاکره و
پیامدهای آن بر دوش او نیست، بلکه بر دوش امریکاست و اگر معلوم شود که امریکا صداقت
دارد مذاکره مجاز است و ایشان با آن مخالف نخواهد بود.
خامنهای با این موضع هم فعلا فرجی از این ستون تا آن ستون برای خود جستجو کرد و هم راه عقب نشینی را باز گذاشت. سخنان آقای خامنهای نشان داد که وی بیش از آنکه به فکر نجات کشور و حتی نظام باشد، به فکر نجات خود است. در واقع هدف او - یا لااقل نتیجه عمل او- ادامه وضع موجود تا آخرین لحظه ممکن است. یعنی تا زمانی که ایران همه امکانها و برگهای خود در مذاکره را از دست داده باشد و دیگر جز تسلیم چارهای باقی نمانده باشد.
خامنهای با این موضع هم فعلا فرجی از این ستون تا آن ستون برای خود جستجو کرد و هم راه عقب نشینی را باز گذاشت. سخنان آقای خامنهای نشان داد که وی بیش از آنکه به فکر نجات کشور و حتی نظام باشد، به فکر نجات خود است. در واقع هدف او - یا لااقل نتیجه عمل او- ادامه وضع موجود تا آخرین لحظه ممکن است. یعنی تا زمانی که ایران همه امکانها و برگهای خود در مذاکره را از دست داده باشد و دیگر جز تسلیم چارهای باقی نمانده باشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر