مهدی کروبی در نامه‌ای، ضمن اعلام آمادگی برای محاکمه علنی، شرایط امروز را با دوران «امام» مقایسه کرده است. به‌نظر می‌رسداین قیاس بدون در نظر گرفتن نقض گسترده حقوق بشر در دوران «امام» انجام و مواردی از جمله احکام اعدام گسترده توسط آیت‌الله خمینی در سال ۶۷ وبرخورد با مراجع و دانشگاهیان در نامه کروبی نادیده گرفته شده است. مهدی کروبی در نامه‌ای، به سخنان اخیر دادستان تهران و اصول‌گرایان واکنش نشان داد که خواستار محاکمه «سران فتنه» شده‌اند. مهدی کروبی در این نامه، شرایط امروز را با شرایط دوران آیت‌الله خمینی مقایسه کرده است. کروبی در بخشی از نامه با اشاره به واقعه بازداشتگاه کهریزک می‌نویسد: «در تصورم نمی‌گنجد اوج خشونتی که بتواند در نظام اسلامی در عرض چند روز حداقل ۴ جوان را زیر شکنجه به مرگ بکشاند؛ اگر امام زنده بود آیا لکه ننگی به نام کهریزک بر پیشانی نظام می نشست؟». لازم به ذکر است که در طول سال‌های ۶۰ و با حکم آیت‌الله خمینی، تعداد زیادی از «جوانان» فقط به خاطر اعتقادات خود اعدام شدند. بیشترین تعداد اعدام در واحد زمان در تابستان ۱۳۶۷، بعد از امضای قطع‌نامه «۵۹۸» رخ داد که آن هم با دستور آیت‌الله خمینی بوده است. همچنین میزان خشونت و شکنجه اعمال شده علیه زندانیان «چپی» در سال‌های ۶۰، از جمله بر افراد سال‌خورده‌ای نظیر «کیانوری» و همسرش و تعداد زیادی از بازداشت‌شدگان در این دوره در گزارش‌های مختلف حقوقی سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری ثبت شده است. مهدی کروبی در باره برخورد با دانشگاهیان گفت: «اگر ایشان (آیت‌الله خمینی) زنده بودند در مقابل برخوردهای ناصواب دانشگاهیان و حکم‌های ناعادلانه زندان و محرومیت و تعلیق از تحصیل برای دانشجویان و اساتید و در یک کلام زیر گیوتین گذاشتن نهاد علم و دانش چه می‌کرد؟». این در حالی است که نخستین برخوردها با استادان دانشگاه‌ها از سال ۱۳۵۹ و در دوران آیت‌الله خمینی اتفاق افتاد که منتهی بیکار شدن و مهاجرت بسیاری از اساتید معتبر از ایران شد. در همین دوران نیز تعداد بسیاری از دانشجویان به زندان افتادند و در دهه ۶۰ به خاطر وابستگی به گروه‌های سیاسی مختلف، آمار دانشجویان اعدامی به بیشترین حد خود رسید. همچنین به دلیل عملکرد شورای عالی انقلاب فرهنگی، رشته‌های مختلف علوم پایه، علوم انسانی، هنر و علوم پزشکی دچار آسیب‌های بسیار جدی شدند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر